چوب صنوبر چیست؟
درخت تبریزی که چوب آن را به عنوان چوب صنوبر یا سپیدار می‌شناسیم از جمله درخت‌های بومی کشورمان است.
این چوب همانطور که از اسمش پیداست تناژ رنگی سفید با ته مایه‌های سبز و قهوه‌ای دارد که محصول درختان جوان‌تر ته مایه‌های سبز و محصول درختان کهنسال ته مایه‌های قهوه‌ای دارد.
یکی از علت‌های اصلی صنعتی شدن این چوب توانایی رشد کردن سریع آن می‌باشد که می‌تواند کمتر از 15 سال به 25 متر ارتفاع برسد که مورد توجه بسیاری از تولیدکنندگان این عرصه می‌باشد.
از چوب صنوبر در صنایع مختلف کار با چوب استفاده می‌شود که بخشی از این فعالعیت را به وفور در صنایع مبل‌سازی، کابیت‌سازی، دکوراسیون چوبی، ویلای چوبی، کلبه چوبی و… استفاده می‌شود. قابلیت چوبکاری این چوب باعث شده که تقریبا همه رنگ‌ها را قبول می‌کند و این ویژگی مناسب کار نجاران و هنرمندان عرصه چوب می‌باشد. علاوه بر ویژگی قبلی قابلیت برش‌زنی ساده این چوب که به خوبی فرم ساختارهای پیچیده را قبول می‌کند نیز مورد توجه نجاران عرصه این کار است.
مزایای چوب صنوبر:
- زود بازده بودن
- وزن سبک
- چکش خواری
- خوش تراش بودن
- قیمت مناسب
- قابلیت چوبکاری
معایب چوب صنوبر:
- موریانه پذیر بودن آن در مناطق مرطوب
- ایجاد خط و خش به مرور زمان در ساخت مبل
- دچار شکستگی و کاربرد کمتر در صنعت مبل
- و …
با توجه به مزیت‌هایی که برای چوب صنوبر در مقایسه با چوب‌های دیگر گفته شد از این محصول برای ساخت مبلمان هم نیز به وفور مشاهده می‌شود، البته استفاده از آن برای ساخت اسباب بازی‌های چوبی و دکورهای چوبی بیشتر رایج است زیرا به علت نرم بودن این چوب در مقایسه چوب‌های دیگر سبب می‌شود اشیا ساخته شده از این چوب سریع‌تر خط و خش‌دار می‌شوند، آسیب ببینند و حتی بشکند، بنابراین گزینه مناسبی برای ساخت مبلمان نیست.
